“Sevgili oğlum Deniz,
Kâh İsveç alt liglerinde kümede kalma savaşı verdim kâh Serie B’de orta sıralara tutunmaya çalıştım. Yeri geldi küçücük bir adada, 35 bin nüfuslu kentlerde -10 derecede kadro yönetmeye çalıştım. Hepsi senin içindi. Kazandığım her bir kuruş senin de bir gün futbol sevgisini yaşaman içinmiş meğerse, artık anlıyorum. Aslında sen 15 yaşındayken tanıştığımız güne kadar senin varlığından haberim bile yoktu. Anan seni bana hiç tanıtmamıştı, taa ki altyapı hocamız gelip “Emre Hocam, altyapıdan yükselen yeni yetenekler ortasında senin oğlun da var.” diyene kadar. Canım yavrum. İşte o gün kalbimde öteki bir futbol ateşi ortaya çıktı, sonunda baba-oğul olarak birlikte ileriye bakabileceğiz. En çok senin gelişiminle ilgileneceğim, en çok senin ferdî idmanlarını takip edeceğim. Her fırsatta sana forma vereceğim. Canım evladım, beğenilen geldin!”
-FM 23’te Journeyman mesleğimde altyapıdan gelip, birkaç sene sonra “Ben büyük kadroya gitçem ya!” diye ağlayarak bizi yüzüstü bırakıp giden wonderkid evladıma (Neyse ki PSG yahut Barça değil Real seçti, babasının oğlu)
Football Manager oyununda kazandığımız paranın çok da bir manası yoktur zira o parayı ne spor içi ne spor dışı yemeyiz. Bir menajer olarak özel hayatımızda olup da sahanın içini etkileyebilecek tek bir şey vardır: çocuğumuz. Oyunda altyapıya kendi çocuğumuz gelebiliyor.
Eskiden çocuk sahibi olmak sorumluluk işiydi.
Eski serilerde çocuk sahibi olmanın bir tek sistemi vardı, o da bir ekibi 10 yıl boyunca çalıştırmış olmak. Bu uzun meslekten sonra oyun size tahminen bir çocuk verirdi. Hatta yalnızca altyapıdan kendi oğlu gelsin diye tekraren oyunu genç alım gününden öncesinden tekrar başlatanlar olurdu.
Bu çocukların hepsi de yetenekli gelmezdi. Yıllarca meslek yapıp oyunu tekraren yine yükledikten sonra en fazla Hürriyet Gücer olabilen çocuğumuzu tekrar de bağrımıza basardık. Sonra bize bir alternatif daha sunuldu.
Parasıyla değil mi kardeşim?
Gerçekten de parasıyla idi. Birinci olarak oyun için satın alma ile canımız istediğinde altyapıya biricik evladımızı alabiliyorduk. Hatta bu özelliği bir kere satın alınca canımmız istediği kadar kullanabildiğimiz için 15 yıllık bir meslekte tüm grubu evlatlarımızdan oluşturabiliyorduk.
Özelliği diğer meslekte de kullanabilmemiz mümkündü. Üstelik illa da para ödemek üzere bir mecburilik kelam konusu değildi, 10 sene boyunca tıpkı kadrosu çalıştırırsanız özellik tekrar açılıyordu.
Şimdi ise önüne gelen, altyapıya çocuğunu kaydettiriyor.
Oyunda artık altyapıdan çocuğunuzun gelmesi için yalnızca iki faktör var: Oyundaki yaşınızın 34’ten fazla olması ve talih. Şanslıysanız gencecik yavrunuz bir wonderkid olarak kapınıza dayanıp “Baba bana profesyonel sözleşme!” diyor. Resmen sanayide oğlunu yanına çırak alan baba üzereyiz.
Aslında çocuğumuzu kendimiz yetiştirmişiz üzere hissetmenin bir yolu daha var.
O da oyun içi editör. Çocuğumuzun ismini kendimiz seçebilir, karakterine karar verebilir, potansiyelini belirleyebiliriz. Tek oyunculu modda bu alternatifi de tercih edebilirsiniz. Sonuçta oyun biraz da fantezi oyunu, aylık 405 bin pound maaşla Londra’da yaşayan bir teknik yönetici olduğunuzu varsayıyorsanız çocuğunuzu da istediğiniz üzere yetiştirdiğinizi varsayabilirsiniz.
Altyapıya kendi çocuğumuzu getirmek için alternatiflerimiz bu biçimde. Çocuğumuzun ne vakit ve ne potansiyelle altyapıdan çıkacağı ise bilinmiyor, bazen hiç çıkmayabiliyor da. Çocuğumuzla genç oyuncu alımında tanışma ihtimalimizin ise 10 binde 1 olduğu argüman ediliyor lakin bahisle ilgili olarak elimizde resmî bir bilgi bulunmuyor.
İlginizi çekebilecek öteki içerikler: