Çizgi romanlar, sinemalar, oyunlar… Muhteşem kahramanlarla ilgili şeyleri seviyoruz. Buna kuşku yok. Lakin fark ettik ki anti-kahramanlar galiba bize daha cazip geliyor. LEGO DC Harika Villains oynarken bunun farkına varmıştık. Bu yüzden de Suicide Squad’ı uzun bir vakittir heyecanla bekliyorduk. Elbet bu yılın en çarpıcı oyunlardan biri olarak karşımıza çıkmasından da epey mutluyuz. Arkham oyunlarının ardındaki Rocksteady’nin geliştirici koltuğunda oturduğunu da ekleyelim. 2022 yılından beri bekliyoruz. Aslında geçen yılın Mayıs ayında çıkması gerekirken ikinci bir erteleme ile lakin kavuşabildik.
İncelemeye geçeceğiz fakat bu ortada bir parantez açıp bizi rahatsız eden bir bahse da değinmek istiyoruz. Kendisini bir GaaS olarak lanse eden oyunlardan nefret edilmesini ve linç edilmek istenmesini sahiden anlamıyoruz. Suicide Squad da bundan nasibini alıyor. İnsanların artık tahammülsüz olmasından mı kaynaklanıyor bilmiyoruz ancak kusursuz olmasa da hiçbir formda berbat olmayan bir oyun hakkında çok fazla orantısız tenkit okuduk. Kusurları var, bu inkâr edilemez fakat birebir vakitte hayli güçlü istikametleri de var. Bilhassa de oynanışı ve öyküsü.
Tanıdık bir çevre
Oyun Rockteady’nin Arkhamverse’inde geçiyor. Suicide Squad’ın kıssası epey düzgün, bizi X-Force ya da Suicide Squad ile imkânsız bir vazifeye götürüyor. Güçlü bir boyutlar ortası varlık olan Brainac’ın egemenliği altına giren Adalet Birliği’ni öldürmek! Bu bir açık dünya Metropolis’inde hakikaten imkânsız zorluklar sunacak bir intihar misyonu. Lakin öykü bunun çok daha ötesine geçiyor ve dört intihar birliği üyemiz, Harley Quinn, Deathshoot, King Shark ve Captain Boomerang aracılığıyla istilanın gizemlerini çözüp, kahramanlarımızla yüzleşmeli ve başımızdaki nano bomba yüzünden bize bir nevi tasma takan Waller’ın palavralarının üstesinden gelmeliyiz.
Teknik ve görsel açıdan çok iyi
Rocksteady teknik açıdan da bir kere daha kendini aşmış. En azından ana dörtlü ve ikincil karakterlerin mükemmel bir dizayna sahip olduğu karakter tasarımı ve tabirleri açısından. Harley Quinn, Deathshoot, Captain Boomerang, Batman, Waller ve başkalarının yüzleri süper bir tasarım düzeyine sahip ve bizi etkileyici portreler, jestler ve mimiklerle baş başa bırakıyor. Buna ek olarak, Metropolis hem dış yerlerin hem de ziyaret ettiğimiz çeşitli iç yerlerin âlâ bir dizaynıyla kusursuz bir halde yine yaratılmış. Brainac’ın adamlarıyla boğuştuğumuz açık bir dünya da kusursuz bir dizayna sahip. Bu noktada tahminen düşman çeşitliliği biraz daha fazla olabilirdi.
Görsellerin ötesinde, Suicide Squad: Kill the Justice League’in çok parlak bir teknik tarafı var. Oyunu en yeterli performans ve görsel kalitesi için Xbox Series konsolumuzda oynamak isterdik lakin PC inceleme koduna sahip olduğumuz için nispeten eski olan Ryzen 7 4800/RTX2060 oyuncu botebook’umda denediğimi belirteyim. DLSS kalite modunda oyunu hayli akıcı bir halde oynayabildik. Ses konusunda ise Suicide Squad, 3D kulaklığınız ya da surround sesiniz olup olmamasından bağımsız bir formda çok uygun tasarlanmış. Sağımızda biri konuşursa onu kulaklıktan duyuyoruz ve dönüp ona odaklanırsak daha net ve direkt bir ses alıyoruz. Corsair HS75XB kulaklığımız yalnızca Xbox özel olduğu için bu hayli işimize yaradı. Yani siz de bu cins bir kulaklık ya da lisansa sahip değilseniz, yeniden de tüm harika seslerin tadını çıkarabilirsiniz manasına geliyor.
Harley Quinn’i seçmeyen de yani, ne bileyim 😛
Oynanış çok eğlenceli ve bağımlılık yapan, çılgın ve çok seçenekli, zira ekibin her üyesinin farklı yetenekleri var. İki ateşli silah, bir yakın dövüş silahı ve hareketlilik seçenekleri ile tıpkı üzere görünseler de her birinin kendi usulü ve yaklaşımı olduğu için değişik hissettiriyor. Örneğin, oradan oraya kanca atarak salınmak eğlenceli geldiği için biz daha çok Harley Quinn ile oynamayı tercih ettik. Buna ek olarak, üyelerin her biri, farklı yükseltmelerin ve yeteneklerin kilidini açtığımız ve her biriyle kendi oyunumuzu yapılandırmamıza müsaade veren üç marifet ağacına sahip. Temel olarak, her biri için üç tarzımız var, lakin kendi tarzımızı oluşturmak ve uygun gördüğümüz üzere ortaya karışık hepsinden maharet ve değiştiriciler donatabiliyoruz.
Hareket yetenekleri her durumda eksiksiz bir formda iş yarıyor ve metropolde tesirli bir biçimde dolaşmamıza imkan tanıyor. Deathshoot’un bir jetpack’i, Kaptan Bumerang’ın bumerangına bağlı bir sürat eldiveni ve Harley Quinn’in Batman’in yakalama kancalarından biri ve drone’u var. King Shark’ın ise kendine ilişkin bir meta-insan yeteneği vardır ve uzun aralara zıplayabiliyor. Bizim tercih ettiğimiz Harley Quinn’in kanca ve drone sistemi uygun çalışıyor. Yalnızca biraz hudutlu hissettiriyor. Batman: Arkham oynayanların hatırlayacağı bir sistem, LB ile çıkıntılara ve katlara tırmanabiliyoruz, lakin nispeten biraz daha zayıf bir özellik olsa da drone ile sallanma seçeneğimiz de bulunuyor.
Eğlenceli ve bağımlılık yapan oyun mekanikleri
Silah kullanımına gelince, vuruş hissiyatı vs. her şey eksiksiz. Hem silah seçenekleri çok çeşitli hem de denetimlerin verdiği his çok yeterli. Her merminin ve konumun değerli olduğu bir oyun için gerekli gereçlere sahibiz, bu nedenle silah kullanımı ve hareketliliğin karışımı çok kıymetli. Elbette Rocksteady kendinden beklendiği üzere bunu kolay ve eğlenceli hale getiriyor. Ayrıyeten her karakterin savaşta hangi rolü üstlendiği de çok açık. Deathsoot düşmanları çevreleyip kuşatması gereken şahısken, King Shark tam manası ile grubun kaba kuvveti.
Öte yandan, yakın dövüş silahlarında ve el bombalarında turbo dondurma üzere kimi değiştiricilerimiz var, bu da düşmanları etkilememizi ve onları daha savunmasız hale getirmemizi sağlıyor. Elbette ganimet sistemi ve misyonlar hakkında konuşmadan da geçmek olmaz. Bilhassa misyonlarda dayanak karakterlerinin yan vazifelerinin biraz tekrara düştüğünü ve çok az çeşitlilik sunduklarını söylemem gerekiyor. Bu benzeri formda, seçeneklerin değiştiği benzeri amaçlar bulduğumuz oyunun son vazifelerinde de oluyor. Özünde, her vakit bir yere gitmemiz, makul sayıda gayesi ortadan kaldırmamız yahut büyük, mor şeyleri yok etmemiz gerekiyor.
Ganimet ve teçhizat konusunda üzmüyor!
Loot konusunda başlangıçtan itibaren yeterli silahlar elde etmek sahiden çok kolay. Birinci başlarda ya da birinci vazifelerde efsanevi ekipmanlara sahip olmak hiç şaşırtan olmuyor. Fakat, sanırım ya süratli bir formda düzey atladığımız ya da bir sonraki misyonda daha düzgünlerini aldığımız için ne yazık ki bunlar çok süratli bir formda eskimiş oluyor. Münasebetiyle, ganimet biriktirmenin pek bir manası olmuyor.
Özellikle de oyun sonunda DC karakterlerinden özel yeteneklere ve gelişmiş istatistiklere sahip silahlar elde edebileceğimiz için hiç uğraşmaya değmez. Bunlar vazifelerden ödül olarak elde ediliyor. Böylelikle, her misyonun sonunda elde ettiklerimiz ganimet muhtaçlığımızı karşılamaya neredeyse yetiyor. Loot severleri üzecek bir durum lakin düşmanlardan düşen ve alışkanlıktan ötürü topladığımız, lakin neredeyse hiç fark etmediğiniz teçhizat peşinde koşmakla uğraşmayın deriz.
Gaas’ı göz gerisi etsek dahi oyun mühleti yeterli
Suicide Squad: Kill the Justice League bir GaaS yani Game as a Service. Dönemlik sistemi ile gelecekte bize onlarca saatlik yeni içerikler sunmayı vaat eden bir oyun. Yeni kıssa misyonları ve kısımların yanı sıra oynanabilir karakterlerin de ekleneceği dönemler. Bunlardan birincisi, Batman’ın baş düşmanı Joker olacak ve Mart ayında yeni bir pozisyon ve yeni öykü vazifeleriyle birlikte çıkış yapacak. Bununla birlikte oyunun bize siz sıkılana kadar sınırsız müddetlerde cümbüş sunduğunu söyleyebilirim. Fakat ilgilendiğiniz şey bizim üzere oyunun hikâyesiyse, ülkü sayılabilecek ortalama on beş saat içinde bitiş jeneriğini görebilirsiniz.
Her vakit olduğu üzere, bu bizim becerimize, seçtiğimiz zorluğa ve ulaşmak istediğimiz tamamlanma düzeyine bağlı. Zira Arkhamverse’de geçen yeterli bir Rocksteady oyunu olarak Enigma, Metropolis’in her yerinde bulunan zorlukları ve kupalarıyla geri dönüyor. Bunlar, toplanması gereken klasik kupadan holografik sürat ve hareketlilik gayretlerine kadar uzanıyor. Sonuç olarak, Game-as-a-Service tarafıyla hiçbir ilgisi olmayan 18 saatlik bir kıssa ve içerikten bahsedebiliriz.
Bu ortada kıssa hakkında merak ettiğinizi kestirim ettiğimiz bir şeyi de ekleyelim: büsbütün kendi başınıza oynayabiliyorsunuz. Öykünün tadını kendi suratınızda, baskı olmadan, bir karakterden başkasına geçerek çıkarabilmeniz mümkün. Zira, tek başınıza oynasanız bile, istediğiniz vakit dört kadro üyesi ortasında seçim geçiş yapabiliyorsunuz. Geri kalanı sizi bir bot olarak takip ediyor. Lakin ne yazık ki çevrimiçi oynamasanız da daima internete bağlı olmanız gerekiyor.
Sonuç
Suicide Squad: Kill the Justice League emin olun internette öbür kimi negatif incelemelerde okumuş olabileceklerinizden çok daha yeterli bir oyun. GaaS olması sizi rahatsız etmiyorsa onlara kulak asmayın. Batman: Arkham Knight’ın bitiminden sonra Batman’in bu kısımlarda nasıl devam ettiğini açıklamaya odaklanan, Arkhamverse’e süreklilik kazandıran bir öyküye sahip. Yalnızca bir yahut başka kahramanı seçerek değil, birebir vakitte üç yetenek ağacı ile her birinin içinde kendi oyun şeklimizi seçebileceğimiz çok tatmin edici bir oyun. Elbette harika değil ve kusurları var. Her şeyden evvel bize nazaran, her vazifede azaltılmış bir ganimet ve tekrara düşen yan vazifeler var. Fakat yeniden de Suicide Squad: Kill the Justice League kusursuz bir anlatıma, etkileyici görsellere ve olağanüstü bir oynanışa sahip bir oyun ve bu da onu çok keyifli hale getiriyor.
70
Yayıncı Warner Bros Studios
Geliştirici Rocksteady
Platform Xbox Series S/X, PC, PS5
Tür TPS, aksiyon, macera
Web www.suicidesquadgame.com